Koty i ich osobowości
Koty mają osobowości; miłośnicy kotów do nienawidzących kotów zgadzają się co do tego przynajmniej. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się co'dzieje się w tym kocim'umyśle? ASPCA (Amerykańskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt) opracowało metodę oceny zachowania zwierzęcia i opisywania jego osobowości— w przypadku kotów, ich "kocich osobowości‑&#xquot;. Prawdopodobnie nie uda się wypróbować tej oceny na kocie, którego już masz (związek już istnieje, co przekłamuje wyniki), ale przejrzyj poniższe opisy i zobacz, która osobowość pasuje do Twojego domu.
Moje doświadczenia z oceną
Chciałam mieć czułego kota. Zawsze słyszałam, że chłopcy są bardziej czuli niż dziewczynki, a koty pomarańczowe są najbardziej czułe ze wszystkich. Uzbrojona w te pogłoski, udałam się do Boulder Valley Humane Society przygotowana na ryzyko mojego kolejnego kociego związku.
Na szczęście Boulder Valley Humane Society było uzbrojone w bardziej naukowe podejście do dopasowywania towarzyszy: ocena Feline-ality i program Meet Your Match.
Co to jest Feline-ality i jak działa?
Feline-ality pozwala na udokumentowanie osobowości kota. Pracownicy schroniska, którzy wprowadzają Feline-ality, oceniają zachowanie i zainteresowania kota, starając się stworzyć profil kota potrzebującego domu. Następnie odnotowują ten profil, starając się dopasować preferencje adoptującego do wzorców zachowań kota. Ocena Feline-ality jest integralną częścią programu Meet Your Match, sposobem na zapewnienie, że kot i nowy rodzic będą dobrze dopasowani.
ASPCA i schroniska dla zwierząt w ogóle chcą zapewnić zwierzętom i ich nowym właścicielom kliknięcie, aby ludzie byli mniej skłonni do zwrotu zwierzęcia. Schroniska stosujące ocenę Feline-ality przeprowadzają koty adopcyjne przez serię ćwiczeń. Osoby oceniające odnotowują wzorce zachowań kota w zakresie eksploracji, wokalizacji, zainteresowania zabawą itp. Na podstawie tych obserwacji oceniający umieszcza kota w siatce, która określa, jakim typem osobowości on jest. Każda osobowość jest oznaczona kolorem zielonym, pomarańczowym lub fioletowym.
- ASPCA | Amerykańskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt
ASPCA działa na rzecz ratowania zwierząt przed maltretowaniem, uchwalania praw humanitarnych i dzielenia się zasobami ze schroniskami w całym kraju. Dowiedz się więcej o tym, czym się zajmujemy i dołącz do naszej walki już dziś!
- ASPCA | Amerykańskie Towarzystwo Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt
ASPCA działa na rzecz ratowania zwierząt przed maltretowaniem, uchwalania praw humanitarnych i dzielenia się zasobami ze schroniskami w całym kraju. Dowiedz się więcej o tym, czym się zajmujemy i dołącz do naszej walki już dziś!
Ankieta dla miłośników kotów
Potencjalni adoptujący proszeni są o wypełnienie ankiety składającej się z 19 pytań zwanej Ankietą Adopcyjną Kota. Ankieta ta ma na celu ocenić, jak potencjalni adoptujący wyobrażają sobie rolę kota' w ich stylu życia. Podobnie jak w przypadku kotów, preferencje ludzi są oznaczone kolorem zielonym, pomarańczowym lub fioletowym.
W oparciu o wyniki tego badania, kot i osoba mogą być dopasowane według koloru, choć ludzie nie są ograniczeni do wyboru kotów tylko w ramach tego typu osobowości. Jednak według strony ASPCA, schroniska używające Feline-ality i Meet Your Match widziały około 40% wzrost adopcji i podobny spadek liczby zwrotów.
Co oznacza każdy kolor?
- Zielony: Zgodnie z kocią naturą, zielone koty są zwykle żądne przygód i samowystarczalne. Dlatego ludzie, którzy chcą przystosowującego się kota, który może się bawić – być może sami żądni przygód lub często się przeprowadzający – dobrze by zrobili, wybierając kota z zielonym kodem.
- Pomarańczowy: Pomarańczowe koty to koty towarzyszące. Właściciele pomarańczy nie mają nic przeciwko kotu, który integruje się z ich życiem. Oboje chcą dużo uczucia i komunikacji.
- Fioletowy: Osoby adoptujące z kodem fioletowym to cierpliwi ludzie, którzy nie mają nic przeciwko kotowi, który potrzebuje czasu na przystosowanie się. Fioletowe koty mogą być nieśmiałe, ale potrzebują tylko zachęty; ich idealny towarzysz prawdopodobnie doceni fakt, że te koty trzymają się z dala od kłopotów.
Jakie są kocie osobowości?
ASPCA zidentyfikowała dziewięć typów osobowości kotów sklasyfikowanych pod trzema kolorowymi kodami.
Zielone koty
Przygodnych zielonych kotów nazywają Party Animal, MVP lub Leader of the Band.
- Imprezowe zwierzę: Jak możesz sobie wyobrazić, są to najbardziej figlarne koty. To są koty, które spojrzą na gumkę do włosów i nazwą ją zabawką. Lub mieć obsesję na punkcie tego wędrującego czerwonego światła na ścianie. Lub uderzaj w drobinki kurzu w słońcu. Oczywiście, kiedy ich ludzki towarzysz wyciągnie zabawkę dla kota, imprezowicz będzie się bawił i bawił przez cały wieczór. Te koty prawdopodobnie wylądują na zabawnych segmentach wideo o kotach.
- MVP: Czy kiedykolwiek widziałeś kota, który potrafił otwierać drzwi, spuszczać wodę w toalecie lub wracać do pudełka przynajmniej o rozmiar za małego? To jest MVP, zaradny, czasem zbyt inteligentny kot. Te koty wpadną w wiele absurdalnych sytuacji i, miejmy nadzieję, wyjdą z nich. MVP są również dobrymi kandydatami do zabawnych filmów o kotach.
- Lider zespołu: To głośne, pewne siebie koty. Lider zespołu będzie rozmawiał ze swoim ludzkim towarzyszem i okaże mu dużo czułości. Te nieustraszone koty nie boją się jednak nowych sytuacji. Jeśli kiedykolwiek czytałeś Six Dinner Sid (kot, który wyłudził obiad od sześciu „właścicieli”), wiesz, do czego zdolny jest Lider zespołu.
Fioletowe koty
Według Feline-ality spokojne fioletowe koty to Love Bugs, Private Investigators i Secret Admirers.
- Love Bug: To są koty na kolanach. Te koty nie kochają niczego bardziej niż siedzenia na kolanach swojego ludzkiego towarzysza, ugniatania i mruczenia z zadowoleniem. Jeśli szukasz bezwarunkowej miłości i wsparcia, poszukaj kota Love Bug.
- Prywatny detektyw: Czy kiedykolwiek słyszałeś, jak ktoś mówi: „Mam gdzieś tutaj kota”? Ta osoba prawdopodobnie miała prywatnego detektywa. To nieśmiałe koty, które uciekają przed nowymi ludźmi. Tak, te koty mogą początkowo chować się pod łóżkiem, tylko obserwując. Jednak dla cierpliwego nowego towarzysza, Prywatny Detektyw może zapewnić lata w miarę bezproblemowej koegzystencji.
- Tajemniczy wielbiciel: Jeśli kiedykolwiek chciałeś mieć tajemniczego wielbiciela w nie przerażający sposób, to są koty dla ciebie. Tajemniczy Wielbiciele nie śpieszą się z poznawaniem nowych ludzi i otoczenia. W końcu mają potencjał, by stać się całkiem czułymi. Podobnie jak kwintesencja Tajemniczego wielbiciela, ten kot prawdopodobnie stanie się bardzo lojalny wobec swojego towarzysza lub rodziny.
Koty pomarańczowe
Zaprzyjaźnione pomarańczowe koty zdobywają tytuły Boczny, Wykonawczy i Osobisty Asystent.
- Pomocnik: Pomocnicy to dobra mieszanka życzliwości i samodzielności. Te koty lubią się bawić i być głaskane, ale nie szukają tego od razu. Jeśli szukasz kota, który da ci zarówno miłość, jak i czas sam na sam, potrzebujesz Sidekicka.
- Kierownik: Koty wykonawcze są zawsze w ruchu. Są kwintesencją ciekawskich kotów i będą odkrywać świat. Menedżerowie dobrze dostosowują się do nowych okoliczności bez konieczności zbytniego polegania na swoim towarzyszu. Te koty są idealne dla osób, które nie chcą zwierzaka wymagającego dużej konserwacji.
- Osobisty asystent: Skoro mowa o wymagających i współzależnych osobach, oto osobisty asystent. Jeśli kiedykolwiek słyszałeś, jak ktoś mówi: „Mój kot zachowuje się jak pies”, prawdopodobnie miał osobistego asystenta. To są koty, które przychodzą, gdy są zawołane — i kiedy ich nie ma. Osobiści Asystenci to także koty, które „pomagają”: przy komputerze, gazecie, puzzlach. To są koty do towarzystwa.
Mój kot'Ocena
Mój kot, Lindemann, był kotem ratunkowym w Boulder Valley Humane Society. Policjant zauważył go w czasie wokół niektórych śmietników w budynku mieszkalnym i zadzwonił do ratowania zwierząt. Skończyło się na wygodnym występie w Gift and Thrift Shop związanym ze schroniskiem. Jednak, gdy po raz pierwszy przybył, miał bardzo zdenerwowany żołądek i, cóż, wychodził z obu końców. Lindemann nie był zdziczałym kotem; był czyimś zwierzakiem, o czym świadczy fakt, że został wykastrowany i jak szybko zaczął być oswojonym kotem.
Boulder Valley prowadzi program Feline-ality assessment i Meet Your Match. Tak więc, w odpowiednim czasie, jeden z pracowników schroniska przeprowadził go przez następujący test:
- Krok 1: W celu ustalenia, czy był on przyjazny, oceniający zbliżył się do jego klatki, mówiąc spokojnym, ale normalnym tonem głosu. Zauważyła, że Lindemann (wtedy nazywany Crosby – dobry pomysł, zła gwiazda rocka!) wyszedł na przód klatki po pewnym zachęcie.
- Krok 2: Następnie wyjęła Lindemanna z klatki, umieściła go w skrzyni i przeniosła do zupełnie nowego pokoju. Następnie zmierzyła, ile czasu zajęło mu wydostanie się i odnotowała jego interakcję z oceniającym. Lindemann wyszedł w mniej niż 25 sekund z wysoką postawą ciała. Wciąż wysoki, zbadał pokój. Spędził również 25 sekund na interakcji z oceniającym. Pokazał sporo umiejętności przystosowania się do nowej sytuacji przy minimalnym strachu i zachętach.
- Krok 3: Następnie oceniający przykucnął po drugiej stronie pokoju od Lindemanna i zawołał go. Wyciągnęła również zamkniętą dłoń do czasu, ile zajmie mu podejście. Lindemann nawiązał kontakt wzrokowy i podszedł do niej w mniej niż 30 sekund. Tam pociągnął nosem i uderzył ją głową w rękę. Otrzymał 7 na 10 punktów, wykazując się przyzwoitą dozą życzliwości.
- Krok 4: Ponownie sprawdzając męstwo, oceniająca otworzyła dłoń i wyciągnęła rękę w kierunku Lindemanna. Zareagował wąchaniem i pocieraniem otwartej dłoni, wykazując przeciętny poziom waleczności.
- Krok 5: Oceniający, wciąż testując odwagę, użył dłoni złożonej w miseczkę, aby pogłaskać Lindemanna od rui do ogona. Otarł się o jej dłoń i uderzył głową w jej dłoń, pokazując kolejny przeciętny poziom waleczności.
- Krok 6: Podczas sprawdzania chęci do zabawy w nowym otoczeniu oceniający przesuwał sznurek po podłodze, aby zainicjować zabawę. Próbowała go również zaangażować, używając dwóch innych zabawek, z których żadna nie zawierała kocimiętki. Lindemann obserwował uważnie i gonił zabawkę. (Z doświadczenia mogę powiedzieć, że prawdopodobnie wolał zaklinacza kotów, ponieważ to jego ulubieńcy).
- Krok 7: Opierając się na ocenie niezależności vs. towarzyskości, oceniający przetestował swój „przytul”. Pogłaskała go, a ponieważ był spokojny, podniosła go. Tuliła go do swojej klatki piersiowej z jego ciałem bokiem przez dwie sekundy. Lindemann był zrelaksowany, ale nie wyciągnął łapy do jej ramienia w prawdziwym „uścisku”.
- Krok 8: Ta ostatnia procedura sprawdza czułość. Oceniający usiadł i pozwolił Lindemannowi podejść. Kiedy to zrobił, pogłaskała go po grzbiecie i delikatnie chwyciła za ogon u nasady. Podciągnęła się ze stałym naciskiem, aż tuż przed tym, jak jego tylne stopy oderwały się od podłogi, utrzymując pozycję przez 1 sekundę. Lindemann nic nie zrobił, pokazując, że jest ufny.
Po tym jak Lindemann wrócił do klatki, oceniający wrzucił wyniki do siatki i wydał werdykt: Lindemann jest Osobistym Asystentem.
Czy te oceny są dokładne?
Jak sądzę, na ile trafna jest ta ocena? Otóż w chwili, gdy to piszę Lindemann stoi za monitorem i obserwuje widoki. Za chwilę przejdzie się wolnym krokiem do przodu, żeby zobaczyć, co robię. Po chwili ja pójdę coś przekąsić, a on pewnie podąży za mną. Mieliśmy bitwy o to, czy może spać w moim łóżku (jestem lekkim śpiochem i mam bezsenność), a jego subtelna wojna obejmowała sprawdzenie, kiedy mogę iść spać i pojawienie się tam kilka minut wcześniej, wyglądając zbyt słodko, aby usunąć. W skrócie, o tak, Lindemann jest Osobistym Asystentem w rozumieniu Feline-ality.
